Για τις προηγούμενες γραμμές

Φωνάζει το μέσα μου διαβάζοντας τις παρακάτω γραμμές.

Είσαι άδικη. Είσαι υπερβολική.

Εγώ είμαι καλή. Δεν κοιτάζω το κακό του άλλου.
Και αν το θέλω τουλάχιστον τώρα βλέπω καθαρά.
Θα διορθώσω και το παραμικρό λάθος.
Θα κάνω καλές πράξεις που θα αποζημιώσουν τις ζημιές και την αδικία.
Από εδώ και στο εξής, θα είμαι ένα άλλο είναι.

Ελπίζω ότι θα γίνω όλα αυτά.
Το θέλω πολύ.
Κανείς δεν είναι αναμάρτητος. Μη με λιθοβολείς άλλο.

Να εδώ είναι το λάθος μου.
Το βλέπω τώρα, είναι ξεκάθαρο.
Ξεκινάω αμέσως να το διορθώνω αναγνωρίζοντας το.

Θέλω να λυτρωθώ. Δεν θέλω να γυρίζω εδώ και εκεί άσκοπα.


Αυτά φωνάζει το μέσα μου.
Και άλλα πολλά.
Για το πόσο σκληρή είμαι μαζί του. Για το πόσα θα διορθώσει.

Ξεχνάει μόνο πως μόνη μου, όμως δεν μπορώ τίποτα.





Γιατί η φύση του ανθρώπου είναι πτωτική. Γιατί οτιδήποτε κακό που σκέφτεται και πράττει είναι ατόφιο προϊόν της φύσης του.



Και εάν δεν έρθει το Άγιο και Ζωοποιό Πνεύμα να κατοικήσει, να αγγίξει την ψυχή, μέσα στην μαυρίλα θα παραμείνει.


Οτιδήποτε κακό είναι αποκλειστικά δικό μας.

Και οτιδήποτε καλό πηγάζει μόνο από την Αγάπη Του Αγίου Πνεύματος, που μακάριοι αυτοί, που τους φωτίζει τον δρόμο προς την σωτηρία.

Δεν το αξίζουμε αλλά είμαστε πλάσματα του Θεού, όλοι. Και χαμένοι χωρίς την βοήθεια.

Ας μας φωτίζει Το Άγιο Πνεύμα σε δρόμους σωτηρίας πάντοτε.

Αμήν