Ο γίγαντας η αγάπη και ο ποιητής

Μεγαλύτερο ταξίδι από την αναζήτηση του Θεού στην κοινωνία του σήμερα, δύσκολα θα βρει κανείς όσο και να ψάξει.

Συνοδοιπόρους θα βρει πολλούς, άλλους υποψιασμένους, άλλους βαθιά νυχτωμένους και άλλους έτοιμους να γνωρίσουν την αλήθεια.

Συνήθως οι τελευταία κατηγορία, είναι και η πιο συνηθισμένη και προσφιλής.

Συνηθισμένη να την συναντήσει κανείς γιατί, ο τρόπος που καταλήξαμε να ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι τέτοιος που η πληθώρα όλων εισβάλλει τρομακτικά γρήγορα και χρησιμοποιώντας το έφορο έδαφος για δίψα και μάθηση ουσιαστικά φυτεύει τα ζιζάνια της που μεγαλώνουν και θεριεύουν σε καλό ‘χωράφι’.

Προσφιλής γιατί η αγάπη του Χριστού μας φωτίζει τις καρδιές μας όπως ο ήλιος το φεγγάρι, αντανακλά την αγάπη του και τη δόξα Του, και εμείς σαν κτίσματα Του με τι σειρά μας αντανακλούμε με τη σειρά μας την αγάπη Του. Ο καθένας μας με την προαίρεση του. Με την περιεκτικότητα των υλικών του.

Προσωπικά έχω γνωρίσει αρκετούς συνταξιδιώτες στην ζωή μου.

Ο τελευταίος όμως που γνώρισα είναι ένας γίγαντας.

Στον εκτοπισμό του όγκου του.

Στην αγάπη και την φωτεινότητα που ακτινοβολεί.

Είναι πραγματικά ωραίο να βρίσκετε κανείς κοντά σε ανθρώπους που η αγάπη, η γνώση και η λαχτάρα για ζωή τους κάνει να έχουν την καρδιά ενός ποιητή και την όψη ενός γίγαντα.

Μόνο με μέτρο το καλύτερο μπορούμε να ανακυκλώσουμε τον εαυτό μας, σε κάτι νέο που αγαπάει πιο πολύ.
Που προσδοκά περισσότερο την αγάπη του Θεού.

Ο δρόμος είναι μέσα από τον συνάνθρωπο μας.
Γιατί και με αυτόν θα σταθούμε μπροστά από το βήμα του Θεού, αλλά και σήμερα εργαζόμαστε για την τελική μας κρίση μέσα από τα καθημερινά δρώμενα.


Μακάρι ο Θεός που μας αγαπά να μας προστατεύει και να μας προτρέπει όπως μόνο αυτός ξέρει να πηγαίνουμε κοντά του.


Αμήν