Τα παλιά τα χρόνια ζούσε ένας βασιλιάς.
Βασιλιάς...
Βασίλευε...
Ανάμεσα σε ποιούς;
Είχε αυλικούς; Τον θαύμαζαν; Είχε παλάτι και πλούτη; Δύναμη;
Δίκαια;
Δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει δικαίωση. Δεν θέλω να δικαιωθώ.
Πρέπει όμως να στέκομαι με αγάπη απέναντι στους άλλους.
Να τους αγαπώ, γιατί είναι κτίσματα του Κυρίου μου. Που με έφερε στη γή.
Που με γεμίζει με την αγάπη του. Που με προσέχει από ψηλά.
Που θα σταθώ απέναντι του. Όταν με καλέσει. Για να κριθώ.
Κύριε και Θεέ μου προστάτεψε με από τον εαυτό μου, μήπως και μπορέσω και σταθώ μπροστά σου,
Αμήν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ για την ανάγνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σας!
Bασιλική, εάν θέλεις, δες στο blog μου http://armakadova.blogspot.gr , το ποιηματάκι μου "Για τις στιγμές που θα 'ρθουν τις δύσκολες, τις τελευταίες...", καθώς και το "Πρωτόλειο"
ΑπάντησηΔιαγραφή(βρίσκονται, στην αρχή του blog)
Συνέχιζε να γράφεις, είναι τόσο βοηθητικό για τις ψυχές όλων μας.
Μεγάλος αγώνας να νικήσουμε την πορνεία, με όλες τις μάσκες της, και ειδικά αυτή, της "ευσεβείας"...Αλλά ποιανού το χέρι κρατούμε;
Το ξέρει καλά ο δαίμονας, και αυτό.
ΔΌΞΑ ΤΩ ΘΕΩ !!!!!!!!!!!!!εις νιοστή δύναμι.
http://armakadova.blogspot.com
ΑπάντησηΔιαγραφή(διόρθωση διευθύνσεως)
Σε ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τα πούμε και από το blog σου ;)
Σωστή! Και Αμήν!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ιχνηλάτης
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μεγάλος αγώνας να νικήσουμε την πορνεία, με όλες τις μάσκες της, και ειδικά αυτή, της "ευσεβείας""
Ναι, ειδικά όταν εκπορνευόμαστε κι ίδιοι για "το μεροκάματο" είναι ακόμα πιο δύσκολο!...
"Το ξέρει καλά ο δαίμονας, και αυτό."
Αμ, οι άνθρωποι το ξέρουν κι αυτό είναι το πρόβλημα!...